Water

Als moeder van 2 kleine kindertjes heb ik het -op mijn manier- druk. In de 2 jaar en 10 maanden waarin ik mama ben, heb ik zelden de tijd gehad (of, eerlijk gezegd: genomen) om de avonturen van mijn poppetjes op te schrijven. Ik ben nou eenmaal niet een schrijver, als in 'met pen en papier'. Ik heb het wel geprobeerd. Heb een prachtig boekje van 'Pip Studio', en ben daar tijdens de zwangerschap van Indy ijverig in begonnen. Wát leuk om terug te lezen! Helaas is het aantal schrijfsels sinds haar geboorte op 1 hand te tellen. Toen ik in december 2011 weer zwanger was, begon ik met frisse moed opnieuw! 
En nu, een trap in mijn hol! Ik vind schrijven leuk, en mijn kinderen zijn fantastische objecten om over te bloggen, dus ik ga bloggen!

Anyway, de poppetjes. 
Indy wordt over 2 maanden 3 jaar, is heel lief en ondernemend, wil alles zelf doen en vooral alleen maar op haar manier, houdt van buitenspelen, niet zo van ontbijten en is stapelgek op haar kleine broertje. 
Het broertje Morris is vorige maand 1 jaar geworden, is ondeugend, een klauterkabouter, heel charmant, een womanizer, vrolijkerd, en echt mijn nieuwe verkering. 
Soms drijven ze me tot waanzin, maar dan zie ik die koppies, en dan smelt ik weer. Een praktijkvoorbeeld uit de oude doos:
We schrijven september 2012, Morris is 2 weken oud en Indy op het hoogtepunt van haar peuter-zijn (dacht ik toen ;-)). De kleine 'Mos' moest in bad. Het was de eerste keer dat ik dit zonder hulptroepen moest zien te rooien en kreeg gelijk een reality-check! Bye bye roze, of blauwe wolk! Badje vol, kleertjes klaar gelegd, speelgoed voor Indy paraat... Kom maar op! Baby uitkleden, luier uit, en daar kwam ie dan, een dikke plas recht in mijn snufferd! Ok, niks aan de hand want een hydrofieldoek ligt binnen handbereik. Even poetsen, en door. Morris is lekker aan het poedelen en Indy speelt of het een lieve lust is! Haar spanningsboog is echter nog kort, dus bij de eerste spetter op de grond staat ze bij het badje. Ik doe mijn best om het overzicht te houden, maar uit het niks wordt lievelingsknuffel Zetje Zebra gelanceerd en belandt naast het kleine hoofdje van Morris! In een reflex mik ik het arme beest, die in 3 tellen doorweekt is geworden, over de rand van het badje, en hij ploft via het jurkje van Indy op de grond. Grond nat, Indy ook, én boos! 'Niet Zette doen!' Sorry schatje... Ik ga door: haren wassen, buikje, beentjes, en het zaakje. Toch wennen hoor, zo'n jonkje! Morris gaat eruit, en ergens tussen het badje en de commode komt de volledige inhoud van zijn maagje er weer uit! Maar even terug in badje dus! Poging 2, hij ligt inmiddels op de commode, en daar is weer een plas! Grr... Weer het badje in! Poging 3 lukt! Hij heeft al een luier en een rompertje aan, als ik een raar geluid hoor. Vanuit mijn ooghoek zie ik Indy onder het badje vandaan komen, drijfnat! Ik wist niet dat het kon, maar ze heeft het stopje vanaf de onderkant uit het badje gedrukt en het water stroomt er met een noodgang uit! HELP!!!! Moeders hebben toch overal handen en ogen? Ik heb nu 2 kinderen, wanneer worden mijn extra hulpstukken geleverd? Hup, Morris onder een deken in zijn wieg gelegd en ik op zoek naar het stopje. Waarom zijn de stopjes van een wit bad niet fluorescerend groen ofzo? Een witte vind je toch nooit terug in een wit bad? Ik kan nog net voorkomen dat de laatste 10 liter ook over de vloer verspreid wordt. Indy staat inmiddels naast de wieg het handje van Morris vast te houden en fluistert 'Torry mama...'. Mijn moederhart smelt! De hulpstukken zijn dan misschien nog onderweg, maar mijn nieuwe mama-van-2-hart is gelukkig wel geleverd!