Sint

De zomer leek maar niet te gaan beginnen dit jaar. Maar eerlijk is eerlijk, toen het zonnetje eindelijk weer wist hoe het ook alweer moest, zijn we flink verwend! Ik heb oneindig veel emmers water in het kleine zwembadje in de tuin gegooid en de parasol is nog nooit zo vaak opnieuw in het gras geprikt om een optimale schaduwplek voor de kids te creëeren. Deze zomer knalde met stip zo, hop, de top 3 van mijn mooiste zomers in! Maar we wonen nou eenmaal in Nederland, dus de herfst staat alweer te popelen. Ach, en eigenlijk is dat ook best wel weer fijn. De eerste zak met waxinelichtjes ligt alweer paraat en als het weer wat frisser is, komt mijn favoriete slaaphouding 'lepeltje-lepeltje' ook beter uit de verf. In de zomer lijkt het toch meer op 'mesje-mesje', als je languit plat ligt in een poging zoveel mogelijk warmte kwijt te raken. Maar het allerleukste van de herfst, daar verheug ik me in de zomer al op. Hij is geel, er staat een olifantje op, hij heeft al zeker 25 jaar dezelfde 'look & feel' en afgelopen dinsdag viel hij op de deurmat: het grote Intertoys Sinterklaasboek!! Dat boek brengt toch een nostalgisch gevoel naar boven. Ik heb hele middagen doorgebracht met een stift in de hand om bij alles wat ik graag wilde hebben, een 'L' te schrijven. Of iets wat op een 'L' leek. Dat Sinterklaas niet rijk genoeg was om mij alles te geven, maakte niet uit. De voorpret gaf me al genoeg voldoening. Dat ik overigens elk jaar een pyjama kreeg die ik nooit had gevraagd, maakte ook niet uit. Ik was er altijd erg blij mee! Sinterklaas wist zelfs dat mijn pyjama's van vorig jaar alweer iets te klein waren. Dat had hij toch maar mooi goed geregeld met die 'spiekpieten'! Vorig jaar hebben Indy en Morris allebei hun eerste Sinterklaaspyjama gekregen. Die traditie houden opa en oma-Sint in ere! En op elke bladzijde van het Intertoys-boek cadeautjes aankruisen zonder enige vorm van bescheidenheid, lijkt ook een familietraditie te worden. Toen de dag dinsdag iets te lang dreigde te gaan duren, werd het tijd voor een goed gesprek van vader tot dochter. 'Lieverd, binnenkort komt Sinterklaas naar Nederland. Maar voordat het zover is, moet hij wel weten welke cadeautjes jij graag zou willen krijgen.' Nou, daar ging ze. Gewapend met rood potlood zette ze op bijna elke pagina minstens één kruis. Naast de tekst 'die wil ik, en die, en die wil ik ook...', werden wij bijgepraat over de Pieten, het paard en dat ze wel een wortel in haar schoen stopt. Ik verbaasde me erover dat ze dat allemaal nog wist van vorig jaar, aangezien ze na een middagje peuterspeelzaal na een uur meestal alweer vergeten is wat ze daar heeft gedaan. Het kan ook zijn dat ze dat weet omdat het woord 'Sint' deze week niet voor het eerst viel sinds 5 december vorig jaar. Het is misschien pedagogisch gezien ontzettend onverantwoord, maar het is al zeker een maand geleden dat Zwarte Piet voor het eerst door papa Bating werd gesignaleerd in de Grijskopspecht. Als een bang, maar toch nieuwsgierig musje rende Indy op het raam af om nog een glimp van onze nieuwste beste vriend op te vangen. Ik heb haar meerdere keren zien twijfelen: houden ze me nou voor de gek? Maar het risico om stout te doen neemt ze vervolgens maar niet. Doel bereikt! Wat een briljante geest moet het zijn geweest, die de mythe rond de goedheiligman vorm heeft gegeven. Laten we wel wezen, elke ouder in Nederland maakt toch schaamteloos gebruik van de grootste leugen van het land? Sinterklaas, you hate him or you love him! En ik hoor heel duidelijk bij de laatste categorie! Ik pak nog een handvol pepernoten met een taai-taaipopje en ga een verlanglijstje maken. Er staat al 1 cadeautje op, een pyjama!