Bij terugkomst van onze vakantie in Finland vorige week, bleek ik een eigenaardig souvenir mee terug te hebben genomen. De griep sloeg genadeloos toe eind vorige week, maar ik wilde er niks van weten. Zo ging ik maandag gewoon met een familievoorraad zakdoekjes en paracetamol aan het werk. Dinsdag vloog ik van kleuterklas naar peuterclub naar zwembad en weer terug, om de kinderen vervolgens bij gebrek aan energie met een kant-en-klaarmaaltijd aan tafel te zetten. Ook bij gebrek aan een man trouwens, want Robin had binnen handomdraai iets gezonds op tafel gezet als hij er was.
Tegen kinderbedtijd kroop ik zelf ook maar onder de wol. Ik werd om exact middernacht wakker door een enorme hoestbui. Wát een begin van mijn verjaardag. Na nog een paar slaapstops kon ik maar één conclusie trekken: dit is wel de manier om optimaal van je dag te 'genieten'.
Werken werd niks vandaag. Ben niet verder gekomen dan de bank, waar ik met mijn geliefde kleedje de hele dag op heb gelegen. Gelukkig was mijn moeder er om voor de kids te zorgen, zodat ik me helemaal kon overgeven aan mijn griepje. Vol zelfmedelijden ben ik zo mijn verjaardag doorgekomen. En nu zit ik helemaal alleen op de bank. Voor de vorm neem ik nog een klein gebakje, heb ik hem toch niet helemaal voor niks gemaakt gisteren, tussen de hoestbuien en snottebellen door.
Fijne 31e verjaardag aan mezelf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten